Naamsverklaring

Schrijfwijze

De naam Roeselare heeft in de loop der tijden talrijke spellingvarianten gekend en het is vooral het eerste deel van de naam dat hierbij wijzigt. Tot op het einde der 11° eeuw vinden wij haast altijd 'Ros'. Daarna wordt de 'o' gaandeweg en definitief vervangen door de oe-klank. Aanvankelijk en korte tijd nog 'u' geschreven maar daarna 'oe' tot omstreeks het einde van de 15° eeuw. Onder invloed van het Frans (Roulers) wordt de oe-klank vanaf dan 'ou' geschreven. 
Pas sinds 1937, toen de moderne plaatsnamenspelling werd aangenomen greep men terug naar de 'oe' en werd Roeselare de officiële naam. 
In tegenstelling tot wat veelal gedacht wordt is de schrijfwijze Roeselare (teruggevonden in documenten van de periode 1302-1520) dus veel ouder dan bijvoorbeeld Roussellaere (16° eeuw en later). 

Naamsverklaring

De betekenis van de naam is in de loop der eeuwen fel omstreden. De nieuwste linguïstische bevindingen geven echter volgende uitleg: 

'Roes' betekent riet en brengt ons terug tot de Gotische wortel raus. (=riet). Volgens de oudste vormen die van 'laar' bekend zijn kan het woord niet anders dan teruggaan op het Germaanse hlaeris, waarmee een open plaats in het bos wordt aangeduid. Deze taalkundige bevindingen worden helemaal bevestigd door de ligging van Roeselare. In de vroegste tijden lag Roeselare helemaal in het Vlaamse Woud - tientallen bostoponiemen herinneren ons nog daaraan. 
Een daarin liggend laar, dus een open plaats, was de beginkern van het huidige Roeselare. 
Gelet op het feit dat een tiental waterlopen in het Roeselaarse “laar” samenvloeien kan het laar niet anders dan vochtig en moerassig geweest zijn. Vandaar het element Roes, wat dus riet betekent, een plant die op vochtige plaatsen gedijt. 

Samengevat kunnen we Roeselare definiëren als Roes laar, dus een vochtige en met riet begroeide open plaats in een bos. 

Bron : Toponomie van Roeselare. Désiré Denys.